لیوان چای من

استوانه سرامیکی قهوه ای با یک مدار سینوسی شکل  سفید در میانه و

یک توصیف ناعادلانه  از لیوان چای من .

بعد از 2 سال از خریدش و به رغم تبلیغات سوء مادرم تا امروز مبنی بر سرطان زا بودنش جز در شرایط خاص جز با او ننوشیدم.

آخر لیوان من دل دارد. دلی که دلتنگ گرماست .تا که گرم میشود  انگار شرمش میاید و, طفلکی من ,صورتی میشود. زیاده خواه هم نیست فقط کافیست هفتاد درجه گرمش کنی آنوقتست که دلش گر میگیرد و از شرم رو شدن رازش رنگ به رنگ میشود اما دستش زود رو میشود و تو میتوانی به نظاره بنشینی نمایان شدن قلب های آتشین را که جابجا در یک پس زمینه صورتی ملایم ظهور میکنند.

 آن حجم یغور و نا همگن آنچنان تسلیم گرما میشود که مدار سینوسی شکلش به آهنگ دل عشاق! طولش کم و دامنه اش زیاد میشود.

لیوان من دل دارد دلی که دلتنگ گرماست....